هدفی که خداوند از آفرینش هر موجود داشته کمال آن موجود بوده این کمال با حقیقت آن موجود بیگانه نیست و متناسب با ذات اوست و هر موجود از آنجا که ذات خود را دوست می دارد کمال خود را نیز دوست می دارد و برای رسیدن به آن می کوشد و در این راه تمام اسبابی که او را به کمالش می رسانند را نیز دوست می دارد ! حکمای الهی حقیقت عشق را همانا کمال خواهی و کمال جویی می دانند (عشق در تمام اجزای این جهان جاریست ابن سینا ) این حقیقت در کمالش به کمال مطلق گره خواهد خورد و کمال مطلق خداوند است ! حال باید گفت از جمله این اسباب امام و حجت خداست ! شاید این باشد راز این که با عمق وجودمان حسین علیه السلام را دوست می داریم !
با ولی الله کسی بیگانه نیست قلب آدم کمتر از حنانه نیست
